ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΘΕΑΤΕΣ

Πριν από μερικές μέρες οι Σκοπιανοί της Αυστραλίας πραγματοποίησαν συλλαλητήριο για τα "εθνικά" τους ζητήματα όπως λένε. Φυσικά μιλούσαν για Μακεδονία και ότι επακολουθεί. Μιλάνε για μειονότητα στη Βόρεια Ελλάδα, παρουσιάζουν χάρτες που συμπεριλαμβάνουν ως και τη Θεσσαλονίκη μέρος του κρατιδίου τους, έκαιγαν ελληνικές σημαίες και ο αυτοαποκαλούμενος αρχιεπίσκοπος των Σκοπίων δε σταματά να προκαλεί όπως και η κυβέρνηση των γειτόνων.
Σίγουρα εκμεταλεύεται καταστάσεις η σκοπιανή κυβέρνηση λόγω του ότι τα Σκόπια βρίσκονται σε προεκλογική περίοδο και θέλει να επανεκλεγεί. Γι' αυτόν το λόγο προσπαθούνε με κάθε μέσο να εγείρουν τον εθνικισμό των Σκοπιανών πολιτών.
Στην Ελλάδα υπάρχουν κάτι προοδευτικοί του κώλου που δε συμφωνούνε με μια παρόμοια αντίδραση από την ελληνική πλευρά όπως δε συμφωνούνε και με το βέτο. Δεν υπάρχει λόγος λένε. Να αδρανήσουμε λοιπόν. Να αδρανήσουμε όπως τόσες δεκαετίες και να φάμε και πάλι σκατά όπως τρώμε και τώρα. Τα Σκόπια δεν έχουμε λόγο να τα φοβόμαστε. Αυτό είναι σαφές. Αυτούς που βρίσκονται πίσω από τα Σκόπια πρέπει να φοβόμαστε. Τους δήθεν εταίρους, φίλους, σύμμαχους και του κώλου τα εννιάμερα πρέπει να φοβόμαστε, μήπως και μας τη φέρουνε και πάλι από πίσω.
Για την αλλαζωνική στάση των Σκοπίων αυτοί οι προοδευτικοί του κώλου δε λένε τίποτα. Όπως δε λένε τίποτα για τους 200000 έλληνες που ζούνε εκεί. Πάλι κάποιοι δικοί μας εθελοτυφλούνε και θέλουνε να βγάλουμε τα μάτια μας με τα ίδια μας τα χέρια.
Φτάσαμε σε σημείο όποιος κρατάει στα χέρια του ή αναρτεί στο μπαλκόνι του ελληνική σημαία να θεωρείται εθνικιστής και πολλά άλλα.
Όλοι αυτοί οι μαλάκες (εννοώ τους προοδευτικούς εδώ στην Ελλάδα) που ντρέπονται να λέγονται έλληνες είναι βολεμένοι και αργόσχολοι που για χόμπυ τους έχουνε να λένε διάφορες παπαριές. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω ποιο είναι το πρόβλημα τους. Το παίζουν δημοκράτες αλλά πρώτοι αυτοί πάνε να φιμώσουν μια διαφορετική από τη δική τους γνώμη, να κρίνουν, να κατακρίνουν και να αντιδράσουν σε όποιον έχει αντίθετη άποψη από αυτούς. Φανταστείτε πόσο δημοκρατικοί είναι.
Οι πολιτικοί μας βρίσκονται μέσα στη σφαίρα της απάθειας. Λίγο τσαμπουκά δε δείχνουν με αποτέλεσμα να γελάει όλη η υφήλιος μαζί μας. Η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας είναι για κλάμματα και η χώρα μας έχει βγάλει μια ηττοπαθητική και φοβισμένη εικόνα προς τα έξω.
Στην Ελλάδα όλοι θα πάμε κατά διαόλου από την πολλή εξυπνάδα μας. Το είπα παλιότερα σε άλλο post και το ξαναλέω: ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ. ΟΥΤΕ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΕΧΟΥΜΕ, ΟΥΤΕ ΦΙΛΟΥΣ.

ΝΑ ΠΩΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΛΑΜΟΓΙΕΣ

Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα όπου ζει και βασιλεύει η μίζα, το φακελάκι, το μέσο, βύσμα, δόντι ή όπως αλλιώς διάολο λέγεται, έχουμε και τις λαμογιές των πολιτικάντηδων και των παρατρεχάμενων τους.
Σίγουρα όσοι πάνε στην Ελλάδα με το σταυρό στο χέρι για οποιοδήποτε λόγο, στο τέλος μένουνε με το πουλί στο χέρι.
Τα περί αξιοκρατίας, δημοκρατίας, Α.Σ.Ε.Π. και άλλες παπαριές να τα ξεχάσετε. Δεν υφίστανται. Σήμερα επιτυχημένος και βολεμένος είναι αυτός με το καλύτερο βύσμα και γενικώς με τις καλύτερες γνωριμίες. Τι πιο καλό από το να έχεις αγκαζέ ένα δεσπότη ή έναν πολιτικό.
Για κάντε κλικ εδώ για να καταλάβετε τι γίνεται. Αφορά ένα σκάνδαλο με τον Γιάννη Κεφαλλογιάννη. Αυτό είναι από τα φανερά. Φανταστείτε, αν μπορείτε, στα μουλωχτά τι κομπίνες παίζονται.
Ευχαριστώ τον Gr Base με τον ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑΜΒΟ του που μου επέτρεψε να αναφερθώ στο post του.
Κάντε μια blog-o-περατζάδα από εκεί και αφήστε κανένα σχόλιο για να γίνει συζήτηση. Τέτοια θέματα δεν πρέπει να τα περνάμε στο ντούκου!

ΘΟΥ - ΒΟΥ: ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ STARS

Χθες είδα στις ειδήσεις (τυχαία γιατί δεν πολυβλέπω τηλεόραση) ότι βραβεύτηκαν κάποιοι έλληνες για τη συνολική προσφορά τους. Μέσα σ' αυτούς ήταν και ο αγαπημένος μου κωμικός Θανάσης Βέγγος. Ο μεγαλύτερος που πέρασε ποτέ από την Ελλάδα και από τους μεγαλύτερους κωμικούς του κόσμου κατά την ταπεινή μου άποψη. Με λίγα λόγια ένας καταπληκτικός ηθοποιός και ένας καταπληκτικός άνθρωπος (δυστυχώς δεν τον γνώρισα αλλά αυτό μου βγάζει) γιατί εκτός από κωμικούς ρόλους έχει παίξει και δραματικούς και Αριστοφάνη.
Ο άνθρωπος αυτός ότι έχει να πει το λέει μέσα από τις ταινίες του και πολύ σπάνια κάνει δηλώσεις στη μικρή οθόνη. Η σεμνότητα του φαίνεται. Δεν πρόκειται να πλέξω το εγκώμιο αυτού του ανθρώπου γιατί δεν το έχει ανάγκη. Απλά να πω ότι έτσι είναι οι πραγματικοί stars και όχι όπως οι υποτιθέμενοι σημερινοί που κάθε τρεις και λίγο διαλαλούν ότι πάνε στις Η.Π.Α. για διεθνή καριέρα μήπως και ανεβάσουνε τις μετοχές τους.
Ποτέ δε βαριέμαι να βλέπω τις ταινίες του. Ξεχνιέμαι! Κάθε του ταινία είναι μια όαση όπου μου φεύγει το άγχος της καθημερινότητας. Αισθάνομαι πολύ τυχερός που τον είδα από κοντά σε μια επιθεώρηση πριν από πολλά χρόνια.
Ατάκες του έχουνε μείνει και τις χρησιμοποιούμε καθημερινά όπως: "Ξέρεις από βέσπα" και"Καλοί μου άνθρωποι". Ποιος δεν έχει δει τo "Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση", τις ταινίες ΘΟΥ ΒΟΥ και τόσες άλλες. Πραγματικά είναι από τους λίγους που έχουμε στην Ελλάδα με τόσο πηγαίο ταλέντο.
Ότι και να πει κανείς για το Θανάση Βέγγο, τον δικό μας και καλό μας άνθρωπο, θα είναι λίγο. Θα ήθελα να κλείσω με τους στίχους ενός παλιού γνωστού τραγουδιού. Αν δεν κάνω λάθος πρέπει να είναι του Γιώργου Ζαμπέτα.

Που 'σαι Θανάση,
που 'σαι Θανάση,
ήθελα να σ' αντάμωνα...
Που 'σαι Θανάση,
που 'σαι Θανάση,
ήθελα να σ' αντάμωνα
η γρουσουζιά να σπάσει.

ΤΗ ΣΤΕΛΝΕΙΣ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ Ή ΟΧΙ;

Πριν από μήνες έγραψα ένα post σχετικά με τη μαλακισμένη που μένει στον ακριβώς επάνω όροφο από 'μένα. Έχει ένα σκυλάκι που δε λέει να σταματήσει να γαυγίζει ειδικά τις πιο ακατάλληλες ώρες. Το καλοκαίρι ξεκινάει από της τεσσεράμιση με πέντε το πρωί. Ξυπνάω χαράματα για να πάω στη δουλειά και αναγκαστικά ξυπνάω και μισή ώρα νωρίτερα εξ' αιτίας του κατοικιδίου. Ότι και να της έχω πει, μα με το καλό, μα με τον άσχημο τρόπο δε λέει η μανδάμ από πάνω να εκπαιδεύσει το ζωντανό της. Τεσπα! Υπομονή να δούμε μέχρι πότε αν και τα νεύρα μου έγιναν κρόσια και προβλέπω λίαν συντόμως να γινόμαστε κώλος.
Τώρα ξεκίνησε καινούρια ανωμαλία. Τινάζει τα χαλιά της συχνά όποτε έχουμε απλωμένα ρούχα στο μπαλκόνι χωρίς να προειδοποιήσει. Χέστηκε βασικά! Πολλές φορές τινάζει και την κουρελού που χρησιμοποιεί το ζώο. Όχι αυτή, αυτή είναι ΖΩΟΝ. Το σκυλάκι της εννοώ όταν λέω ζώο. Διότι ζώο και ΖΩΟΝ διαφέρουν τα μάλα! Της είπα μια φορά με το καλό, δυο φορές με το καλό μέχρι που το ξαναέκανε σήμερα και βγήκα στο μπαλκόνι και τη διαολόστειλα αυτήν, το σόι της και το σκύλο μαζί. Έγινα ο γραφικός της γειτονιάς όσο και αν το σιχαίνομαι αυτό αναγκαστικά. Η αναισθησία της δεν έχει όριο και είναι και προκλητική.
Πείτε μου γαμώ την τρέλλα μου γιατί θα σαλτάρω. Τέτοιες κυράτσες που το παίζουν κυρίες και είναι πιο βρωμιάρες και από τα σκατά δεν πρέπει να τις βάζεις στη θέση τους; Άι σιχτίρ απογευματιάτικα! Τέτοιους γείτονες αν έχουμε το τρελλάδικο δεν το γλιτώνουμε.

ΜΠΟΫΚΟΤΑΖ ΣΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ

Βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου τα πάντα γίνονται ακριβότερα και οι μισθοί μένουνε στάσιμοι. Ο κόσμος ψάχνει για λύση αλλά δε γίνεται τίποτα. Σίγουρα όλοι εμείς που υποφέρουμε από την ακρίβεια, η οποία είναι μάστιγα στη χώρα μας, είμαστε πολλοί περισσότεροι από αυτούς που δεν έχουν ανάγκη (τους φραγκάτους δηλαδή). Το σύστημα μας θέλει να ζούμε στα όρια της ανέχειας και πολλές φορές κάτω από αυτά. Λύση μπορεί να υπάρξει μόνο με συλλογική προσπάθεια και αυτό το δείχνει και η ιστορία. Κάθε ατομική προσπάθεια είναι καταδικασμένη.
Πριν μερικές μέρες με ενημέρωσε ο Δον Κιχώτης με ένα σχόλιο του ότι έγινε πρόταση από μερικούς bloggers να γίνει μποϋκοτάζ από της 9 μέχρι της 11 του Ιούνη στην αγορά γάλακτος ως αντίδραση στην ανεξέλεγκτη ακρίβεια που μαστίζει τη χώρα μας, κάτι που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Εγώ θα πρότεινα να γίνει μποϋκοτάζ σε όλα τα γαλακτοκομικά προϊόντα (γιαούρτια, τυριά, παγωτά κλπ.).
Σίγουρα με αυτό το μποϋκοτάζ δε θα έρθουνε καλύτερες μέρες αλλά είναι μια αρχή. Πρέπει να λάβουνε το μύνημα οι άρχοντες της χώρας ότι ο απλός κοσμάκης είναι μια υπολογίσιμη δύναμη. Συμφωνείτε;

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΜΕΣΟΝ

ZΗΤΕΙΤΑΙ ΜΕΣΟΝ. Αυτό το post είναι αγγελία. Ναι ζητείται μέσον ή όπως αλλιώς λέγεται. Βύσμα, δόντι, μεσάζων, πλάτες, μπάρμπας. Αποφάσισα να χρησιμοποιήσω τον γνήσιο ελληνικό τρόπο για εύρεση εργασίας. Με το σταυρό στο χέρι δεν πάει κανείς μπροστά στην Ελλάδα.
Το μέσον ζει και βασιλεύει στην Ελλάδα για όλα τα θέματα. Από τα πιο ασήμαντα μέχρι τα πιο σοβαρά. Από το να σβήσεις μια κλήση της τροχαίας μέχρι την επιδότηση χρημάτων και το βόλεμα στο δημόσιο.
Έχεις μέσον; Τότε σχεδόν όλα σου πάνε πρίμα. Έχεις λύσει τα προβλήματα σου κατά 80%. Δεν έχεις μέσον; ΤΗΝ ΠΟΥΤΣΙΣΕΣ ΑΠΟ ΠΡΩΤΟ ΧΕΡΙ.
Πόσοι ανάξιοι και ανίκανοι έχουν βολευτεί στο δημόσιο και τα ξύνουν σε καθημερινή βάση; Χιλιάδες. Γιατί; Απλά είχαν βύσμα. Τίποτα παραπάνω. Μπροστά στο βύσμα δε φτουράνε πτυχία και πλούσια βιογραφικά. Το μόνο που μένει είναι να θεσπιστεί και μια μέρα ως "Η ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΒΥΣΜΑΤΟΣ" και να τη γιορτάζουνε χιλιάδες έλληνες.
Πόσες εικονικές προκυρήξεις έχουνε βγει από τον Α.Σ.Ε.Π. για να βολευτούνε με μέσον κάποιοι τυχεροί;
Μέσον και αξιοκρατία είναι δυο δρόμοι παράλληλοι. Δε συναντιούνται ποτέ και πουθενά. Πάντα νικητής βγαίνει το μέσον και ηττημένη η αξιοκρατία σε μια μάχη.
Ζητείται μέσον λοιπόν μπας και δούμε όχι άσπρη αλλά μια γκρίζα μέρα (δεν αντέχω άλλη μαυρίλα, όχι άλλο κάρβουνο!). Όποιος έχει να προτείνει κάτι ας στείλει email ή ας αφήσει σχόλιο.

ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Αρκετοί θα έχετε αντιληφθεί στις ιντερνετικές σας βόλτες σε διάφορα blogs και web sites ότι αρκετά από τα τελευταία στο κάτω μέρος της σελίδας τους έχουνε μικρά εικονίδια - links που παραπέμπουν σε διάφορα δημοφιλή sites όπως το del.icio.us, yahoo, google, furl κ.α. Είναι πολύ εύκολο να τα προσθέσετε και 'σεις στο δικό σας blog ή web site με λίγα βήματα. Επισκευτείτε το www.jsbookmark.com κάντε κλικ σε αυτά που σας ενδιαφέρουν και θέλετε να προσθέσετε στη σελίδα σας και δηλώστε δυναμικό (προτείνεται) ή στατικό bookmarking, δηλώνετε σ' ένα πλαίσιο τη διεύθυνση της σελίδας σας, από κάτω βάζετε ένα τίτλο και πατάτε το κουμπί Get the code για να πάρετε τον κώδικα τον οποίο μπορείτε να τον προσθέσετε με copy/paste στη σελίδα σας. Είναι πολύ πιο απλή διαδικασία απ' ότι φαντάζεστε.
Ένα άλλο site που μου άρεσε είναι το Verve το οποίο στην ουσία είναι ένας χάρτης της Google. Σ' αυτόν το χάρτη, εφόσον εγγραφείτε (η διαδικασία της εγγραφής είναι σύντομη), μπορείτε να προσδιορίσετε γεωγραφικά τη θέση σας και να προσθέσετε το blog ή το site σας συμπληρώνοντας μια μικρή φόρμα όπου θα σας δωθεί αυτόματα feed. Όταν το κάνετε αυτό θα παρατηρήσετε ότι περνώντας το ποντίκι πάνω από κάθε σημείο εμφανίζεται ένα pop up παράθυρο με πληροφορίες για τον κάτοχο της κάθε σελίδας. Μπορείτε να βάλετε banner στη σελίδα σας και από εκεί αν κάνετε κλικ θα μεταφερθείτε στο Verve και ένα pop up παράθυρο θα περιέχει τα posts σας μαζί με τις φωτογραφίες τους. Είναι ένας διαφορετικός τρόπος για να βρίσκετε blogs απ' όλο τον κόσμο. Να σημειώσω ότι το Verve βρίσκεται σε Beta έκδοση.

ΣΚΑΤΟΨΥΧΟΙ Α.Ε.

Υπάρχουν άνθρωποι που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να χλευάζουν και να εμπαίζουν συνανθρώπους τους μόνο και μόνο επειδή οι πρώτοι βρίσκονται σε καλύτερη οικονομική, κοινωνική ή επαγγελματική κατάσταση. Είναι οι λεγόμενοι σκατόψυχοι.
Θα αναρωτιέστε τι μ' έπιασε πρωί - πρωί και βρίζω. Μα είναι να μη βρίζω; Σας παραθέτω τρία περιστατικά που συνέβησαν σ' εμένα και στην αρραβωνιαστικιά μου.
Πριν από μερικές μέρες ανέβασα ένα post που έλεγα ότι μόνο ένα αρκετά πλούσιο βιογραφικό δεν αρκεί για να βρεις δουλειά (πιο συγκεκριμμένα για την αρραβωνιαστικιά μου). Θέλει και μέσον. Την περασμένη εβδομάδα πήρε τηλέφωνο η σύζυγος ενός ιδιοκτήτη καταστήματος καλυντικών (η συγκεκριμμένη αλυσίδα καταστημάτων υπάρχει σε όλη την Ελλάδα) σε μια θεία μου για να κλείσει ραντεβού και να πάει η Μαρία (η αρραβωνιαστικιά μου) για συνέντευξη. Μέσα στην τρελλή χαρά εμείς καθώς η θεία μου και ο θείος μου έχουνε άριστες σχέσεις με τους ιδιοκτήτες του καταστήματος καλυντικών. Δουλειά τελειωμένη έλεγα μέσα μου. Όντως επικοινωνήσαμε με αυτούς, κλείσαμε ραντεβού και περιμέναμε να έρθει η μεγάλη μέρα για τη συνέντευξη. Η Μαρία από την προηγούμενη πήγε να κάνει τα μαλιά της, διάλεξε εκατό φορές τι ρούχα θα φορέσει για να γίνει όσο το δυνατόν πιο αρεστή, τι παπούτσια κλπ. Η αγωνία ήταν μεγαλύτερη από αυτήν όταν έδινα πανελλαδικές εξετάσεις.
Ξημερώνει η μεγάλη μέρα και πηγαίνουμε στο κατάστημα για την περιβόητη συνέντευξη. Πρώτη ψυχρολουσία: η γυναίκα που θα έπαιρνε συνέντευξη από τη Μαρία δεν ήρθε ακόμα από τη Θεσσαλονίκη. "Κάντε μια βόλτα και ξαναπεράστε σε κανένα μισάωρο", μας λένε. Κάναμε τη βόλτα και ξαναπάμε στο μαγαζί αλλά η γυναίκα από τη Θεσσαλονίκη δεν ήρθε ακόμα. "Κάντε μια βόλτα πάλι και ξαναπεράστε σε κανένα μισάωρο", μας ξαναλένε. Ξανακάνουμε βόλτα και μετά από ένα μισάωρο ξαναπάμε στο μαγαζί αλλά πάλι δεν ήρθε η γυναίκα από τη Θεσσαλονίκη. Μας στέλνουν για άλλη μία βόλτα και όταν επιστρέφουμε στο μαγαζί μας είπαν: "Δεν ήρθε ακόμα. Πάρτε τηλέφωνο σε καμιά ώρα για να μην πηγαινοέρχεστε". Για να μην τα πολυλογώ μετά από δυο ώρες και είκοσι, τουλάχιστον, τηλεφωνήματα επιτέλους μας είπαν ότι ήρθε και μας περιμένει. Πάμε στο μαγαζί, η Μαρία πήγε στη συνέντευξη και εγώ πήγα να δω μια υπάλληλο που τυγχάνει να είναι φίλη μου. Η φίλη μου μου είπε: "Δημήτρη προσέχετε γιατί η ιδιοκτήτρια και η κόρη της δεν είναι καλοί άνθρωποι". Της απάντησα ότι το γνώριζα αλλά ανάθεμα την ανάγκη μας για δουλειά. Μετά από λίγη ώρα τέλειωσε η συνέντευξη και φύγαμε. Μετά από λίγες μέρες συνάντησα τη φίλη μου που δουλεύει στο κατάστημα και μου είπε: "Έχω να σου πω. Παρακολουθούσα τις αντιδράσεις μάνας και κόρης γιατί ήμουν σίγουρη ότι κάτι θα έκαναν και όντως έκαναν". "Τι εννοείς;", τη ρώτησα. "Μόλις γυρίσατε την πλάτη σας για να φύγετε έκαναν διάφορους μορφασμούς με το στόμα τους μάνα και κόρη, κουνούσανε τα κεφάλια τους κοροϊδευτικά και γελούσανε".
Καταλάβατε γιατί έβριζα στην αρχή αυτού του post; Εφόσον δεν είχαν σκοπό να πάρουν τη Μαρία στη δουλειά γιατί μας ειδοποίησαν για συνέντευξη; Παίζουνε με την ψυχολογία μας.
Δεύτερο περιστατικό: Ένας γνωστός μας λέει για ένα φίλο του που έχει κατάστημα με βιολογικά προϊόντα και θέλει πωλήτρια. Μας παρακίνησε να αφήσουμε ένα βιογραφικό και θα έλεγε και αυτός καμιά κουβέντα στο αφεντικό. Πάμε στο μαγαζί, αφήνουμε βιογραφικό στη γυναίκα του που ήταν πολύ ευγενική (ο σύζυγος της, το αφεντικό δηλαδή έλειπε), και είπε ότι θα επικοινωνούσαν μαζί μας. Το απόγευμα ήμουνα στη δουλειά. Ο ιδιοκτήτης του καταστήματος βιολογικών προϊόντων πήρε τηλέφωνο στη Μαρία και τη ρωτούσε διάφορα για τη δουλειά. Ένα είδος τηλεφωνικής συνέντευξης ας πούμε. Μετά της λέει να πάει από το μαγαζί μέχρι της εννιά το βράδυ. Η Μαρία του απάντησε μήπως ήταν καλύτερα το πρωί της επόμενης μέρας και αυτός απάντησε πως τον βόλευε το απόγευμα εκείνο γιατί την επόμενη μέρα θα είχε πολύ δουλειά. Η Μαρία πήρε μαζί της και τους γονείς μου γιατί δεν είναι ελληνίδα, δεν ξέρει τι παίζεται στο ελλαδιστάν με ένσημα και ασφάλεια και δεν ήθελε να την κοροϊδέψουν. Πάνε εκεί πέρα για συνέντευξη και το άτομο έλεγε χίλιες δυο πίπες. Ότι έχει την κόρη του στο μαγαζί και δεν χρειάζεται πωλήτρια, θέλει μια κοπέλα για μια σχολή χορού που θ' ανοίξει αλλά η κοπέλλα αυτή πρέπει να ξέρει και χορό. Άλλα αντί άλλων με λίγα λόγια. Καμιά σχέση με αυτά που συζητούσαν στο τηλέφωνο. Προφανώς το άτομο ήξερε ότι η Μαρία δεν είναι ελληνίδα και ήθελε να την πάρει στη δουλειά χωρίς ένσημα και με λίγα λεφτά αλλά μόλις είδε τους γονείς μου μαζί της που είναι έλληνες και ξέρουν τι γίνεται, τα έχασε και έλεγε παπαριές. Είναι πολύ τυχερός που δούλευα εκείνη τη μέρα. Αν δε δούλευα έξω από την πόλη θα τον είχα σαπίσει στο ξύλο.
Τρίτο και τελευταίο περιστατικό (έχω πολλά αλλά να μη σας ζαλίζω). Πάμε σε ένα μαγαζί υποδημάτων που είχε στη βιτρίνα χαρτί που έλεγε ζητείται πωλήτρια. Μπαίνουμε μέσα και μιλάμε με τον ιδιοκτήτη. Μας λέει για part time δουλειά και αυτό σημαίνει μισά ένσημα (δεκαπέντε δηλαδή) και μισά χρήματα (300 ευρώ). Ρωτάμε για ώρες εργασίας και μας λέει ότι θέλει να δουλεύει 30 ώρες την εβδομάδα. ΑΚΟΥΤΕ ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΤΡΟΜΠΑΣ; Η ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ ΣΕ ΟΛΟ ΤΗΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ.Τον σιχτίρισα και φύγαμε.
Ποιος τους ελέγχει όλους αυτούς τους σκατόψυχους; ΚΑΝΕΝΑΣ.

ΤΑ ΑΛΗΘΙΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

Σας παραθέτω ένα email που δέχτηκα χθες από ένα blogger τον ntebis που είναι μαθητής γυμνασίου. Σας ζητώ εκ των προτέρων συγνώμη για τα greeklish.

hi hackaday eimai o ntebis kai thelo tin voitheia sou se ena thema pou ginete aytes tis meres. kapoia sxoleia ap oti xereis einai klista logo tis apergias ton leoforeion all to thema einai oti i aderfi mou menei stin thessaloniki ipirxe ena sxoleio stin geitonia mas alla epeidi theorithike epikindino allaxame sxoleio kai pigame se ena allo konta sto megaro me leoforeia thelo na prostheso kai oti to sxoleio stin geitonia mas einai edo kai tessera xronia klisto kai kai pote den vlepeis ergates gia na kanoun tin anakainisi. zitao tin voitheia sou epeidi to blog sou einai pio dimofiles apo to diko mou euxaristo.

Απ' ότι βλέπουμε οι άρχοντες του κράτους δεν κάνουνε τίποτα για τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος. Το συγκεκριμμένο γεγονός λαμβάνει χώρα στη Θεσσαλονίκη και είναι ένα από τα εκατοντάδες παρόμοια (για να μην πω χιλιάδες) που αντιμετωπίζουν οι μαθητές της χώρας.
Βέβαια που καιρός για ν' ασχοληθούνε με αυτά. Τώρα έχουμε Eurovision και στο καπάκι πρέπει να ετοιμάσουν τις βαλίτσες τους για ταξιδάκια το καλοκαίρι. Βλέπετε έρχεται το Euro και η Ολυμπιάδα στην Κίνα. Ε ρε λεφτά που θα φαγωθούνε με τη σέσουλα πάλι...

ΜΑΖΕΨΤΕ ΤΟΥΣ ΡΕΕΕΕ!!!

Αυτήν την εβδομάδα δουλεύω στην απογευματινή βάρδια. Είπα να δω λίγο τηλεόραση. Το πράγμα πάει από το κακό στο χειρότερο. Χίλια δυο σούργελα στα πρωινάδικα και στα μεσημεριανά που έχουν άποψη και την εκφράζουν για όλους και για όλα.
Σε μια εκπομπή ένας στυλίστας βαθμολογούσε τις ενδυματολογικές προτιμήσεις των συμμετεχόντων στη Eurovision. Μαντέψτε πια χώρα βγήκε πρώτη. Σωστά! Η Ελλάδα. Τσακάλια είστε. Το θέμα είναι ότι τα προγνωστικά σ' αυτόν τον διαγωνισμό πάντα μας δείχνουν πρώτους και στον τελικό παίρνουμε τα τρία μας. Ο συγκεκριμμένος στυλίστας ξεσάλωσε για τα καλά. Έκανε σαν να ήταν ο ειδήμων πάνω σε όλα. Το στούντιο το έκανε άνω κάτω και οι κοτσάνες που πετούσε πήγαιναν σύννεφο.
Με λίγα λόγια σεβασμός στον τηλεθεατή δεν υπάρχει. Οι καναλάρχες νομίζουν πως ότι δείχνουν ο κόσμος το αφομοιώνει. Κατεβάζουμε αμάσητη τροφή την κάθε τηλεοπτική παπαριά. Είπαμε υπάρχουν παθητικοί δέκτες αλλά είναι πολλοί και αυτοί που έχουν μπαϊλτίσει με τις μαλακίες.

EUROVISION 2008: MY SECRET COMBINA(TION)

Καλή εβδομάδα σε όλους. Μπήκαμε στην τελική ευθεία. Τι εννοώ; ΕΡΧΕΤΑΙ Η EUROVISION. Το μέγα γεγονός της χρονιάς. Οι εκπομπές της πρωινής ζώνης στα κανάλια και οι μεσημεριανές κουτσομπολίστικες εκπομπές θα μας τα πρήξουν για άλλη μια φορά.
Θα εξυμνούν την Καλομοίρα και το τραγούδι της και θα απαξιώνουν όλες τις άλλες συμμετοχές. Ως γνωστόν όταν εμείς φιλοσοφούσαμε τ' αρχαία χρόνια όλοι οι άλλοι ήτανε πιθήκια και κρέμονταν από τα δέντρα. Το γέλιο θα πέσει με τον τελικό που αφού θα πάρουμε τα τρία μας (κοινώς τον πούλο) θα μιλάμε για συμμαχίες άλλων κρατών που πρώτο τους μέλημα ήταν να μας χαντακώσουν γιατί έχουμε δυνατό τραγούδι και μας φοβούνται. Αλλά και καλή θέση να πάρουμε, ακόμα και την πρωτιά (που δεν υπάρχει περίπτωση) όλοι θα τρέχουν πίσω από τις κάμερες μπας και καταφέρουν να γευθούν λίγο από τη δόξα για να λένε στα εγγόνια τους: "ήμουν και εγώ εκεί". (Oh my God! Θέλω να ξεράσω).
Μετά τον τελικό, για ένα μήνα (το λιγότερο) θα μας τα πρήζουν με τα παρασκήνια και με άλλου είδους αναλύσεις (ενδυματολογικές των συμμετεχόντων, marketing κλπ.) ανεξάρτητα από το τι αποτέλεσμα θα έχουμε. Θα βγαίνει το κάθε σούργελο στα τηλεοπτικά κουτσομπολίστικα πάνελ που νομίζει ότι έχει κάτι να πει και θα αμολάει τις πίπες του αιώνα. Βέβαια κάθε χρόνο, τέτοιο καιρό, θα τρώμε στη μάπα και την ειδήμων πάνω στο συγκεκριμμένο διαγωνισμό Δάφνη Μπόκοτα που θα μυξοκλαίγεται επειδή την έκαναν πέρα από το διαγωνισμό. Αυτή νομίζει ότι η συγκεκριμμένη θέση στην Ε.Ρ.Τ. είναι τσιφλίκι της. Τέσπα!
Ξαφνικά όλα μας τα προβλήματα γίνονται ασήμαντα και το μόνο που μας νοιάζει είναι τι αποτέλεσμα θα φέρουμε στη Eurovision. Ως και η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας βασίζεται σ' αυτόν το μουσικό διαγωνισμό. Ένα μουσικό διαγωνισμό όπου τον τελευταίο λόγο τον έχει το τραγούδι. Πάντως η EUROVISION είναι μια καλή ευκαιρία να φαγωθεί κρατικό χρήμα από διάφορους. Ο κοσμάκης λεφτά δεν έχει αλλά για τέτοια πανηγύρια υποχρεούται να πληρώνει αδρά. Και όλα αυτά για να ανακτήσουμε τη χαμένη εθνική μας περηφάνια μη χέσω! Άι σιχτίρ!!!

I AM BACK

Μετά από απουσία τριών ημερών το ΘΕΜΑ επιστρέφει κοντά σας. Αιτία που δεν αναρτήθηκαν posts αυτό το μικρό διάστημα ήταν ένας δυνατός ιός που για να μπορέσω να φέρω το pc μου στα συγκαλά του αναγκάστηκα να τον κάνω format.
Το πως τον κόλλησα δεν μπορώ να το καταλάβω ακόμα. Updates στα προγράμματα για την ασφάλεια του συστήματος μου κάνω τακτικά, σε porno-sites δεν μπαίνω, ούτε επισκέφτομαι online στοιχηματζίδικα και casinos. Τα spam emails τα διαγράφω και δεν τα ανοίγω ποτέ. Μουσική και ταινίες έχω να κατεβάσω πάνω από δύο μήνες. CDs και DVDs βάζω μόνο εμπορικά ή αυτά που γράφω εγώ. Μόνο blogoβόλτες κάνω τον τελευταίο καιρό άντε και κανένα βίντεο στο YouTube.
Τέσπα! Πάει και αυτό! Τελικά δε μπορείς να επισκευτείς χωρίς καχυποψία ούτε και τα πιο έγκυρα και γνωστά sites από το φόβο και την αγωνία μην κολλήσεις κανένα trojan!
Για την ιστορία ο ιός που κόλλησα μου έβγαζε μύνημα στα αγγλικά ότι το σύστημα μου έχει μολυνθεί και πρέπει να αγοράσω antivirus software. Μα έλα που το computer τα είχε παίξει! Παράθυρα πεταγόταν όλη την ώρα και για να γίνει η εκκίνηση των Windows χρειαζόταν δέκα με δεκαπέντε λεπτά. Ο ιός δεν άφηνε προγράμματα να εκτελεστούν και έκανε επανεκκινήσεις συνεχώς.
Προσοχή μεγάλη λοιπόν όλοι μας γιατί υπάρχουν κάτι τσογλάνια εκεί έξω που δεν έχουν τίποτα καλύτερο να κάνουν από το να δημιουργούν κακόβουλα προγράμματα.
Από αύριο θα αναρτώνται posts κανονικά με μπόλικα μπενιλίκια για όλα τα στραβά που γίνονται τριγύρω μας και όχι μόνο.
ΠΡΟΣΕΧΩΣ: ΕΡΧΕΤΑΙ Η EUROVISION (θα πέσει πολύ κράξιμο).

Η ΠΑΡΑΓΚΑ ΤΗΣ Ε.Ρ.Τ.

Όπως είναι γνωστό τις τελευταίες μέρες στην επόμενη τηλεοπτική σεζόν οι εκπομπές του Στέλιου Κούλογλου "Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα" (RWF) και "Θεματική Βραδιά" δεν πρόκειται να συνεχίσουν γιατί τα αφεντικά της Ε.Ρ.Τ. πήραν γραμμή από ακόμη μεγαλύτερα κεφάλια. Τους λόγους λίγο πολύ τους ξέρουμε όλοι και δε θα σταθώ σ' αυτό.
Θα ήθελα να θίξω τη λογοκρισία που υπάρχει στο όνομα της "δημοκρατίας" στα κρατικά κανάλια που τα πληρώνουμε ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΑΠΛΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ. Όταν πρόκειται να δημοσιευθούνε αλήθειες που τσούζουν πέφτει πέλεκης. Μετά από αυτό το συμβάν τι είδους εμπιστοσύνη να δείξουμε στα κρατικά Μ.Μ.Ε.; Μας δίνουν φιλτραρισμένες ειδήσεις που εμείς πρέπει να τις δεχτούμε με απάθεια. Φοβούνται μην ξυπνήσει ο κόσμος. Ευτυχώς που υπάρχει το internet και μέχρι στιγμής μπορούμε να μαθαίνουμε τι γίνεται και τι όχι, αλλά και αυτό το μέσο έχει μπει στη λίστα για λογοκρισία. Από τις ελάχιστες εκπομπές στην ελληνική τηλεόραση (κρατική και ιδιωτική) που αξίζουν με το παραπάνω και τις κόβουν με δικαιολογίες χίλιες δυο παπαριές.
Στην κρατική τηλεόραση θέλουνε να χρυσοπληρώνουνε φραπελιές και άλλα παρόμοια αρκεί να είναι ακίνδυνα για τ0υς πολιτικούς, τους πλούσιους και τις σκοπιμότητες τους.
Πάρτε το χαμπάρι κύριοι. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΙΨΑΕΙ ΓΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΚΑΙ ΑΦΙΛΤΡΑΡΙΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΙΚΟ.
Καλό θα ήταν να κάνουνε και σεμινάρια ευγένειας στους Λυριτζή και Οικονόμου της πρωινής ζώνης και να μην πετάνε πενηντάευρα σε όποιον τολμάει να λέει τα στραβά της κρατικής τηλεόρασης και ότι πληρώνει την Ε.Ρ.Τ. Τα κανάλια της Ε.Ρ.Τ. είτε τα βλέπουμε είτε όχι μας εξαναγκάζουν να τα πληρώνουμε και εφόσον οι πολίτες πληρώνουν όσοι δουλεύουν εκεί είναι υπάλληλοι των πολιτών. Στην Ε.Ρ.Τ. όμως ισχύει το αντίθετο. Όποιος καταφέρει να τρυπώσει εκεί μέσα νομίζει ότι έπιασε τον παπά από τ' αρχίδια και φυσικά όλα τα γράφει στ' αρχίδια του.

ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΥΝΑΝΙΣΜΟΣ

Να ξεκινήσω αυτό το post με μια ρητορική ερώτηση: Υπάρχει πιθανότητα οι βουλευτάδες και οι πολιτικάντηδες που έχουμε στο κεφάλι μας να μείνουν χωρίς βενζίνη; Μπα! Δεν το πιστεύω.
Να συνεχίσω με άλλη μία πιο κουφή απορία: Υπάρχει περίπτωση να πληγούνε από την ακρίβεια; (Ώρες - ώρες μου ξεφεύγουν κάτι μαλακίες...!!!) Ούτε μία στο απειροστοεκατομμύριο.
Τι να περιμένουμε από 300 ανδρείκελα και τα παρατρεχάμενα τσιράκια τους που βλέπουν ότι η χώρα πάει από το κακό στο χειρότερο και αυτοί ζούνε στην κοσμάρα τους. Το μόνο που τους νοιάζει είναι οι γαμωπαρατάξεις τους και τα γαμωκόμματα τους. Αντί να σκύψουν το κεφάλι και να σκεφτούνε κάτι για το γενικό καλό αυτοί αυνανίζονται και με τα δύο χέρια. Είπαμε... πολιτικοί είναι και θα κλέψουν και θα πούνε ψέματα και θα κοροϊδέψουν. Αυτό γίνεται σε όλες τις χώρες, αλλά οι δικοί μας είναι GRAND ΤΡΟΜΠΕΣ. Κάνουνε πράξη το απόλυτο τίποτα.
Δεν τους ενδιαφέρει τίποτα και αυτό το απέδειξαν εμπράκτως πριν μερικές μέρες όταν έγινε συνεδρίαση στη βουλή για την ακρίβεια... Τα 9/10 ούτε που συγκινήθηκαν έστω και να δηλώσουν παρών... έτσι για τα μάτια του κόσμου... για το γαμώτο βρε αδερφέ... Που θα πάει... δε θα έρθουνε εκλογές; Ας μου χτυπήσουνε πάλι την πόρτα αν τολμάνε. Θα φάνε σιχτίρισμα που θα πάει καπνός.
Το μόνο που συμφωνούνε όλοι είναι όταν ψηφίζουν για να δώσουν αύξηση στον εαυτό τους τα τομάρια.
Τι να περιμένουμε όταν ο Αλαβάνος που υποτίθεται ότι είναι αριστερός είναι ο πιο πλούσιος βουλευτής; Κομμουνιστής με δεξιά τσέπη. Ο Παπανδρέου με μισά ελληνικά πάει να κάνει αντιπολίτευση του κώλου στην κυβέρνηση του Καραμανλή που πάει από το κακό στο χειρότερο. Ο Γεωργιάδης από το ΛΑ.Ο.Σ. ονειρεύεται να μιλάμε αρχαία ελληνικά και να φοράμε χιτώνες. Η Παπαρήγα παραμένει η Τσιτσιολίνα του Πανούση. Για τελευταίο άφησα τον Τσίπρα στον οποίο όλοι βασίζονται εξαιτίας του νεαρού της ηλικίας του. Αν είναι δυνατόν να βασιστώ σε κάποιον μόνο και μόνο επειδή έχει μικρή ηλικία. Ξυσ' τ' αρχίδιασ' που λένε και στο χωριό της μάνας μου.
Ειλικρινά υπάρχουν ακόμη άτομα που εμπιστεύονται αυτή τη σάρα και τη μάρα της βουλής; Αν ξέρετε έστω και έναν να του πείτε εκ μέρους μου ότι είναι για το πέος (κοινώς για τον πούτσο).
Άι σιχτίρ απογευματιάτικα! Και πάρτε το χαμπάρι: ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. ΕΧΟΥΜΕ ΜΠΑΣΤΑΡΔΟΚΡΑΤΙΑ.

ΚΑΝΤΕ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΟ ΤΟ ΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ

Πολλές φορές βάζουμε διάφορα προγράμματα στους υπολογιστές μας που μπορεί να μη τα χρησιμοποιούμε αλλά δε θέλουμε και να τα σβήσουμε. Με τον καιρό μαζεύονται πολλά. Αυτό βέβαια μας βαραίνει το σύστημα και πολλές φορές όταν πάμε κάνουμε κλικ στην έναρξη (κάτω αριστερά) και από 'κει πάμε στα προγράμματα περιμένουμε να ανοίξουνε οι υποκατάλογοι για να κλικάρουμε και να ανοίξουμε κάποιο πρόγραμμα. Σε κανένα δεν αρέσει η αναμονή και ειδικά όταν αυτή είναι σχετικά μεγάλη. Τα νεύρα μας σπάνε και αρχίζουμε να ρίχνουμε καντήλια μέχρι να ανοίξει ο υποκατάλογος για να ανοίξει το πρόγραμμα. Θα σας δείξω ένα τρόπο που θα κάνετε το μενού σας να ανοίγει στο πι και φι. Δεν παριστάνω το ξερόλα και πολλοί μπορεί ήδη να γνωρίζεται τον παρακάτω τρόπο για να γίνει το μενού πιο γρήγορο. Αφορμή στάθηκε ο εκνευρισμός ενός συναδέλφου στη δουλειά που ο υπολογιστής του καθυστερούσε.
Κάνουμε κλικ στην έναρξη και από εκεί πάμε στην εκτέλεση. Θα ανοίξει ένα πλαίσιο και μέσα θα γράψουμε regedit και πατάμε OK. Θα ανοίξει ένα παράθυρο που πάνω αριστερά θα λέει επεξεργαστής μητρώου (με λίγα λόγια μπαίνουμε στη registry). Πάμε επεξεργασία και πατάμε στην εύρεση. Θα ανοίξει ένα πλαίσιο και μέσα θα γράψουμε menushow και θα πατήσουμε OK. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα αναζήτησης στο παράθυρο του επεξεργαστή μητρώου (registry) θα εμφανιστούν διάφορα δεδομένα και ένα θα είναι τονισμένο με μπλε χρώμα (όπως όταν κάνουμε κλικ πάνω σε κάτι μια φορά). Αυτό που θα είναι τονισμένο με μπλε χρώμα λέγεται MenuShowDelay και παραδίπλα έχει μια τιμή (στο 400 είναι προρυθμισμένο). Κάνουμε διπλό κλικ πάνω σ' αυτό και ανοίγει ένα παραθυράκι που στο πλαίσιο δεδομένα τιμής σβήνουμε τον αριθμό που έχει και βάζουμε 10 και πατάμε OK. Μετά πατάμε F3 και ανοίγει ένα παραθυράκι αναζήτησης. Περιμένουμε μερικά δευτερόλεπτα και αν παρατηρήσουμε στο παράθυρο του επεξεργαστή μητρώου πάλι είναι τονισμένο το MenuShowDelay το οποίο παραδίπλα έχει μια τιμή (μάλλον 400). Αν όχι ξαναπατήστε F3. Αν ναι κάντε διπλό κλικ πάνω σ' αυτό και ανοίγει ένα παραθυράκι που στο πλαίσιο δεδομένα τιμής σβήνουμε τον αριθμό που έχει και βάζουμε 10 και πατάμε OK. Μετά πατάμε πάλι F3 για αναζήτηση και όταν τελειώσει αυτή πάλι θα δούμε στο παράθυρο του επεξεργαστή μητρώου πάλι είναι τονισμένο το MenuShowDelay το οποίο παραδίπλα έχει μια τιμή (μάλλον 400). Κάντε διπλό κλικ πάνω σ' αυτό και ανοίγει ένα παραθυράκι που στο πλαίσιο δεδομένα τιμής σβήνουμε τον αριθμό που έχει και βάζουμε 10 και πατάμε OK. Μετά πατάμε πάλι F3 για αναζήτηση και επαναλαμβάνουμε την παραπάνω διαδικασία (αλλαγή αριθμού στα δεδομένα τιμής σε 10). Μετά από τέσσερις ή πέντε αναζητήσεις στο μητρώο με το F3 και αλλαγή των τιμών των δεδομένων θα βγει το μύνημα: Τελείωσε η αναζήτηση στο μητρώο. Αυτό ήταν. Κλείστε το παράθυρο του επεξεργαστή μητρώου και κάντε μια επανακίνηση (reboot) τον υπολογιστή σας και τελειώσατε.
Αν κάνετε κλικ στην έναρξη και μετά πάτε στα προγράμματα και μετακινήσετε το βελάκι του ποντικιού θα δείτε πόσο γρήγορα θα ανοίγουν οι υποκατάλογοι.
Ίσως σας φανεί πολύπλοκο αλλά σας εγγυώμαι ότι είναι πανεύκολο. Στην πραγματικότητα επαναλαμβάνετε την ίδια διαδικασία για τέσσερις ή πέντε φορές. Καλή επιτυχία. Ότι πρόβλημα συναντήσετε θα χαρώ να σας βοηθήσω.

Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΦΕΡΝΕΙ ΧΡΗΜΑ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ

Ως γνωστόν στις τελευταίες μέρες υφίσταται στη χώρα μας μια απεργία από νταλίκες και φορτηγά (δημοσίας χρήσης αν δεν κάνω λάθος) και συμφωνώ με αυτό πέρα για πέρα. Αυτή η απεργία έχει ως φυσικό επακόλουθο και άλλα καλούδια όπως ήταν τα επεισόδια στην Κρήτη στο λιμάνι με τα φορτηγά που φορτώθηκαν με αγροτικά προϊόντα και τελικά μπήκαν στο καράβι με προορισμό το λιμάνιο του Πειραιά.
Υπάρχουν βέβαια και αρκετοί που εκμεταλεύονται τέτοιες καταστάσεις και η όποια μερική ή ολική παράλυση της χώρας από κάποια απεργία μεταφράζεται γι' αυτούς σε χρήμα. Τι εννοώ; Με την απεργία τα αποθέματα καυσίμων στα πρατήρια μειώνονται και αρκετοί ιδιοκτήτες πρατηρίων βρίσκουν πάτημα να φουσκώσουν τις τιμές για να πλουτίσουν.
Που είναι το κράτος την προκειμένη περίπτωση; Τιμωρήθηκε κανένας; Ανακλήθηκε έστω και μία άδεια προς παραδειγματισμό των υπολοίπων; Μα και φυσικά όχι. Στις ειδήσεις ακούμε λόγια του κώλου και γενικολογίες του τύπου: "Οι υπεύθυνοι θα τιμωρηθούν" και άλλες τέτοιες πίπες αλλά στην τελική ποτέ δεν γίνεται τίποτα.
Ένα πράγμα σαν τη Λερναία Ύδρα ρε παιδί μου. Κόβεις ένα κεφάλι και ξεφυτρώνει ένα άλλο την ίδια στιγμή. Και τι κεφάλι στην προκειμένη περίπτωση! ΠΟΥΤΣΟΚΕΦΑΛΟ! Κάνουνε τα φορτηγά απεργία για ένα σκοπό (που έχουν δίκιο) και την ίδια στιγμή ανεβαίνουν στα ύψη οι τιμές στα πρατήρια καυσίμων με αποτέλεσμα να πονάει ο κώλος του απλού πολίτη που πρέπει να βάλει βενζίνη στο όχημα του (μην ξεχνάμε ότι για πολλούς τα οχήματα είναι και εργαλεία εκτός από μέσα μεταφοράς).
Είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Κάποιοι άνθρωποι χάνουν μεροκάματα και αγωνίζονται για τα αυτονόητα και άλλοι αντί να σεβαστούν αυτόν τον αγώνα κοιτάζουν πως να πλουτίσουν καπηλευόμενοι την απεργία των πρώτων. Αν κάνουν οι πρατηριούχοι απεργία και δεν έχουν τη γενική συμπαράσταση του κόσμου να μην παραπονιούνται γιατί ρόδα είναι και γυρίζει.

ΣΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ

Πριν από δύο μέρες δέχτηκα ένα τηλεφώνημα για να πάει η αρραβωνιαστικιά μου να δώσει συνέντευξη για δουλειά σε ένα μεγάλο κατάστημα καλυντικών που υπάρχει σε όλη την Ελλάδα ως πωλήτρια. Το ραντεβού ήταν για χθες στης 11:00 π.μ. Σίγουρα η χαρά μας ήταν απερίγραπτη γιατί κάνει αιτήσεις και μοιράζει βιογραφικά για δουλειά από τον περασμένο Αύγουστο και είναι η δεύτερη φορά που την καλεί κάποιο μαγαζί ή εταιρία για συνέντευξη.
Καταλαβαίνετε τι αγωνία είχαμε και οι δύο. Την Πέμπτη η Μαρία (το όνομα της αρραβωνιαστικιάς μου) πήγε στο κομμωτήριο να φτιάξει τα μαλιά της με σκοπό να πάει να δώσει συνέντευξη περιποιημένη και να κάνει όσο καλύτερη εντύπωση γίνεται. Φτάνει η χθεσινή μεγάλη μέρα και το άγχος και στους δυο μας χτύπησε κόκκινο. Σαφώς εγώ προσπαθούσα να το κρύψω όσο γινόταν. Η κοπέλλα που θα ερχόταν από Θεσσαλονίκη για να πάρει τη συνέντευξη άργησε πάνω από δυο ώρες με αποτέλεσμα να πηγαινοερχόμαστε στο κατάστημα κάθε μισή ώρα και να τους ταράξουμε στα τηλεφωνήματα και η αγωνία να μας έχει τρελλάνει.
Αρχίσαμε να πιστεύουμε ότι όλο αυτό θα κατέληγε σε μια κακόγουστη φάρσα. Ότι άλλαξαν γνώμη, ότι ότι ότι... χίλιες δυο ιδέες πέρασαν από το μυαλό μου. Στις 13:10μ.μ. τηλεφώνησα στο κατάστημα και πάλι για να ρωτήσω αν τελικά ήρθε η κοπέλλα από τη Θεσσαλονίκη. Επιτέλους η απάντηση ήταν θετική. Πήγε λοιπόν η Μαρία να δώσει συνέντευξη.
Η Θεσσαλονικιά έμεινε άφωνη όταν είδε το βιογραφικό της και τη ρώτησε πόσο καιρό ζει στην Ελλάδα. Όταν άκουσε ότι ζει ένα χρόνο εντυπωσιάστηκε από τα ελληνικά της (που σε τόσο λίγο καιρό έμαθε τόσο καλά) ΑΛΛΑ... πάντα υπάρχει αυτό το αλλά. Την ενόχλησε που κάνει κάποια λαθάκια όσον αφορά τα άρθρα στην ομιλία. Η Μαρία της είπε ότι κάθε μέρα βελτιώνεται γιατί διαβάζει ελληνικά έξι ώρες το λιγότερο την ημέρα. Όταν είδε ότι η Μαρία δεν είναι άσχετη με το αντικείμενο αλλά το αντίθετο (δηλαδή έχει πολύ μεγάλη πείρα) έκανε πιο εξειδικευμένες ερωτήσεις. Η Θεσσαλονικιά είπε ότι πρέπει να δει και άλλες κοπέλες και θα αποφασίσει.
Το βράδυ που γύρισα από τη δουλειά είδα τη Μρία στενοχωρημένη. "Τι έχεις βρε Μαράκι;", ρωτάω. "Τίποτα", μου απαντάει. Επέμεινα και τελικά μου είπε ότι δεν πιστεύει ότι θα πάρει τη δουλειά, ότι έχει αυτό το προαίσθημα. Μάλιστα. Πάλι μαυρίλα στο σπίτι λόγω ανεργίας. Το χειρότερο είναι ότι το Ιούνιο πληρώνεται για τελευταία φορά από το ταμείο ανεργίας και μετά τι γίνεται;
Σας παραθέτω και μερικά στοιχεία από το πλούσιο βιογραφικό της: έξι ξένες γλώσσες, πτυχιούχος κοινωνιολόγος, master στην κοινωνιολογία, γνώσεις Η/Υ, τρεις χρονιές διακρίθηκε ως καλύτερη πωλήτρια στη χώρα της στον τομέα των καλυντικών, πιστοποιητικά από μεγάλες εταιρίες ότι παρακολούθησε σεμινάρια τους, διάκριση ως καλύτερη πωλήτρια σε μια γνωστή ισπανική εταιρία που έχει καταστήματα με ρούχα, δούλεψε σαν καθηγήτρια, δούλεψε σε εταιρία στατιστικής κ.α.
Αν προσθέσουμε ότι εδώ είναι Σέρρες και όχι Αθήνα και ότι δεν έχουμε μέσον τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα.
Σήμερα μιλούσα γι' αυτό το θέμα με μια φίλη μου και μου είπε ότι και το πλούσιο βιογραφικό μπορεί να λειτουργήσει αρνητικά. Μπορεί να έχει και δίκιο. Αυτό το άκουσα και από άλλους. Αλλά τι να κάνουμε; Να σχίσουμε τα πτυχία της; Να δηλώσουμε αναλφάβητοι και αμόρφωτοι μήπως και βρούμε καμιά δουλειά του κώλου; Πείτε μου ρε γαμώτο γιατί θα σκάσω. Τζάμπα οι σπουδές και τα εφόδια που αποκτήθηκαν με τόσο κόπο και χρόνο;
Προσωπικά πιστεύω ότι κάποια πράγματα έχουν παρεξηγηθεί. Δε ζητιανεύουμε, να δουλέψουμε θέλουμε. Και αυτό ισχύει για όλους τους άνεργους. Απλά σε πολλούς εργοδότες αρέσει να βλέπουν υποψήφιους υπαλλήλους - θύματα ως επαίτες.

ΝΕΟ ΚΥΜΑ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ

Χθες έβλεπα ειδήσεις σχετικά με τη συνάντηση που είχαν όλα τα μεγάλα κεφάλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μιλούσαν για την ακρίβεια που μαστίζει τα κράτη - μέλη. Είπαν ότι πολλά προϊόντα ανατιμήθηκαν και ακρίβηναν αλλά δε μας είπαν το πιο ουσιαστικό. Πως θα καταπολεμήσουμε την ακρίβεια. Το συμπέρασμα της ευρωπαϊκής τράπεζας είναι ότι ο πληθωρισμός θα παραμείνει σε υψηλά επίπεδα και ο κοσμάκης θα αναγκαστεί να σφίξει κι άλλο το ζωνάρι. Με λίγα λόγια, νέο κύμα ακρίβειας και ανατιμήσεων μας έρχεται.
Περιμένουμε νέα τιμή ρεκόρ στο πετρέλαιο ανά βαρέλι και αυτό σημαίνει ότι θα φτύσουμε το γάλα που βυζάξαμε. Όπως πάνε τα πράγματα θα λαλήσουμε κανονικά. Θα κινούμαστε ενστικτωδώς σαν τα ζόμπι και για να επιβιώσουμε θα αρχίσουμε να κατασπαράζουμε ο ένας τον άλλον.
Αυτό που δε μας είπαν είναι, εφόσον διανύουμε δύσκολους καιρούς, ο λόγος που αυτοί παίρνουν ένα κάρο παράδες κάθε μήνα. Οι ελληνικές τράπεζες κάθε μήνα, με τις δόσεις από τα δάνεια και τις πιστωτικές που έχουνε πλασάρει στον κοσμάκη, εκμεταλεύονται καταστάσεις και πλουτίζουν ασύστολα. Βέβαια έλεγχος δεν υπάρχει γιατί εδώ είναι Ελλάδα, δεν είναι παίξε γέλασε. Μόνο ο Γκαργκάνας (ναι αυτός που είναι το μέγα κεφάλι της Ελληνικής Τράπεζας) αποφασίζει να κάνει αύξηση για τον εαυτό του ανενόχλητα και δεν τον ελέγχει κανείς.
Το κράτος τι κάνει; Για άλλη μια φορά παραμένει θεατής σε όλη αυτή την τραγελαφική παρωδία που ζούμε.
Οι απλοί πολίτες είναι ένα καζάνι που βράζει. Πότε θα έρθει η ώρα που θα ξεσηκωθούν και θα πάρει ο διάολος όλους τους καρεκλοκένταυρους δεν ξέρω, αλλά θέλω να πιστεύω ότι δε θα αργήσει αυτή η άγια ώρα.

ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΟΥΠΙΔΑΡΙΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Έχω αναφερθεί και σε παλιότερο post μου για την ποιότητα και την κατάντια της ελληνικής τηλεόρασης. Δημόσιας και ιδιωτικής. Αλήθεια πόσες φορές έτυχε να κάνουμε ζάπινγκ στα τόσα τηλεοπτικά κανάλια που έχουμε και δε σταματάμε σε κανένα γιατί απλούστατα δε βρίσκουμε τίποτα ενδιαφέρον. Τίποτα με ουσία.
Χιλιοπαιγμένες ταινίες, πρωινάδικα που μέσα σε λίγα λεπτά έχουν τη δυνατότητα να μετατραπούνε σε μπουζουκλερί, reality shows για να γίνονται τα κανάλια πιο πλούσια (με χορηγούς και televoting με sms), φτηνιάρικες λατινοαμερικάνικες σειρές που όλες έχουνε την ίδια θεματολογία (αγάπη και κέρατο, φτωχοί και πλούσιοι με τον πιο "σιροπιαστό" τρόπο δωσμένα στον τηλεθεατή), ελληνικές τηλεοπτικές σειρές μετριότητας, κατασκευασμένες ειδήσεις και δελτία ειδήσεων όπου οι δημοσιογράφοι επιδιώκουν να γίνουν stars, εκπομπές lifestyle που μας δείχνουν τα πάρτυ των κοσμικών, πλούσια σπίτια και ένα ονειρεμένο τρόπο ζωής για πολλούς (αν και ο απλός μέσος έλληνας δεν πρόκειται ποτέ να γευθεί αυτόν τον τρόπο ζωής και στο τέλος της εκπομπής επιστρέφει στη σκληρή και φτωχή πραγματικότητα του), αθλητικές εκπομπές που γεμίζουν με προφέσορες που λέει ο καθένας το μακρύ και το κοντό του αδιαφορώντας να πει κάτι χρήσιμο για τον τηλεθεατή αλλά το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η αυτοπροβολή του.
Μόνο στα κρατικά κανάλια υπάρχει λίγο αυτοσυγκράτηση αλλά και πάλι δε μπορούμε να πούμε ότι γίνονται και εκεί μεγάλες προσπάθειες. Και εκεί γίνεται άλωση από κάποιους και κάποιες οι οποίοι και οι οποίες το να δουλεύουν στην κρατική τηλεόραση το βλέπουν σα σιγουριά (π.χ. φραπελιές).
Βλέπουμε ότι στην τηλεόραση πλασάρονται τα ίδια πρόσωπα συνεχώς. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που αρχίζουμε να πιστεύουμε ότι υπάρχει ένα κλειστό λόμπυ που κανονίζει για το αν θα μπει ένα νέο πρόσωπο στην τηλεόραση ή όχι. Τίποτα καινούριο λοιπόν και καμία καινούρια ιδέα. Μόνο αναμασημένες τροφές.
Γι' αυτό το λόγο πολλοί στρέφονται στα video clubs (τα οποία κάνουν χρυσές δουλειές και καλά κάνουν). Ένα μεγάλο μέρος του κόσμου έχει καταλάβει τι συμβαίνει και απαξιεί να σπαταλήσει πολλές ώρες βλέποντας ένα τηλεοπτικό σταθμό. Παρακολουθεί επιλεκτικά. Σίγουρα το "πιασάρικο" φέρνει και διαφημίσεις (κάτι που αφορά κυρίως τους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς) αλλά μην ξεχνάμε ότι η δύναμη των Μ.Μ.Ε. είναι μεγάλη και αν θέλουνε να πλασάρουνε κάτι πιο ουσιώδες μπορούνε να τα καταφέρουνε μια χαρά.

ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ

Η αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα πάνω στο θέμα της οικολογίας είμαστε πολύ πίσω. Στον τομέα αυτό υστερούμε αρκετά σε σχέση με τα περισότερα ευρωπαϊκά κράτη. Σε συνδυασμό με το λίγο πράσινο που μας απέμεινε, τη ρύπανση της ατμόσφαιρας, την αδιαφορία του κράτους και τον ωχαδερφισμό των πολιτών το μέλλον μας προβλέπεται αρκετά δυσοίωνο.
Στη Σουηδία (μια χώρα που τη γνωρίζω καλά γιατί γεννήθηκα εκεί) στις μεγάλες πόλεις τα αστικά καίνε βιοκαύσιμα και στα super markets έχει ειδικά μηχανήματα που συλλέγουν ανακυκλώσιμα υλικά (σαν τα ATMs) τα οποία έχουν υποδοχές που μπορεί ο καθένας να βάλει το αλουμινένιο κουτάκι ή το γυάλινο μπουκάλι και να πάρει μία απόδειξη η οποία σύμφωνα με τον αριθμό των κουτιών ή μπουκαλιών πιστώνει και ένα χρηματικό ποσό. Το ποσό αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αγορές από το εκάστοτε κατάστημα. Τα χρήματα δεν είναι πολλά, μάλλον συμβολικά θα έλεγα αλλά είναι ένα κίνητρο για να γίνει κάτι για το γενικό καλό. Κακά τα ψέματα, αλλά η ανακύκλωση είναι μεγάλη υπόθεση.
Τέτοια κίνητρα χρειαζόμαστε και στην Ελλάδα αλλά αυτό που χρειαζόμαστε περισσότερο είναι η παιδεία. Μαθήματα οικολογίας πρέπει (κατά την ταπεινή μου γνώμη) να μπούνε στο δημοτικό. Όχι όμως μόνο σε θεωρητικό επίπεδο αλλά με ενεργή συμμετοχή των μαθητών για καλύτερη κατανόηση της αξίας της οικολογίας. Για παράδειγμα στην Αυστραλία τα παιδιά του δημοτικού αναλαμβάνουν να μεγαλώσουν ανά μικρές ομάδες (4 - 5 άτομα) από ένα ζωάκι και μετά να το αφήσουν ελεύθερο στην άγρια φύση. Οι περισσότερες ώρες του συγκεκριμμένου μαθήματος γίνονται έξω από την αίθουσα.
Ένας άλλος πρόβλημα στην Ελλάδα όπως προανέφερα είναι το λίγο πράσινο που έχουμε και αν βάλουμε και τις πυρκαγιές κάθε καλοκαίρι, αυτό θα μειώνεται ολοένα και περισσότερο. Σε πόλεις άλλων χωρών υπάρχει μια μελετημένη πολεοδόμηση. Στην Ελλάδα η μια πολυκατοικία είναι κολλημένη με την άλλη και δεν υπάρχουν καθόλου πάρκα μέσα στις πόλεις όπου μπορούν οι πολίτες να χαλαρώσουν, να περπατήσουν και τα παιδιά να παίξουν. Τα πάρκα μέσα στις πόλεις είναι πνεύμονες ζωής. Νέα Υόρκη, Λονδίνο, Κολωνία, Βίλνιους, Στοκχόλμη, Άμστερνταμ, Σίδνεϋ αλλά και μικρότερες πόλεις άλλων κρατών έχουνε μέσα τους μεγάλα πάρκα και περισσότερα από ένα.
Αν θέλουμε να δούμε ένα καλύτερο αύριο πρέπει να αλλάξουμε λίγο τη νοοτροπία μας οι πολίτες και να γίνουν πιο υπεύθυνοι οι "άρχοντες" του κράτους.

ΠΡΟΣΟΧΗ: ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΑ SPAM

Χθες το πρωί χτύπησε το τηλέφωνο αλλά δεν πρόλαβα να απαντήσω. Είδα το τηλεφωνικό νούμερο που με κάλεσε και έκανα μια κλήση για να δω ποιος είναι (μου ήταν άγνωστος αυτός ο αριθμός). Μετά από τέσσερις με πέντε αποτυχημένες προσπάθειες, εφόσον δεν απαντούσε κανείς από την άλλη μεριά της γραμμής, τα παράτησα.
Μετά από δύο, περίπου, ώρες βρέθηκα στο σπίτι ενός φίλου μου για να τον βοηθήσω να διορθώσει ένα πρόβλημα που είχε στον υπολογιστή του. Χτυπάει το τηλέφωνο (πάντα μιλάμε για σταθερό) και όλως περιέργως ήταν το ίδιο νούμερο που κάλεσε και στο δικό μου σπίτι και δεν πρόλαβα να απαντήσω. Αυτή τη φορά ο φίλος μου, όμως, πρόλαβε και απάντησε.
Με το που σηκώνει το ακουστικό ακούει ένα ηχογραφημένο μύνημα από μια κατασκευαστική εταιρία και με το που τελειώνει το μύνημα ακούγεται μια γυναικεία φωνή από την άλλη πλευρά της γραμμής. Εν ολίγοις η τύπισσα είπε ότι γίνεται ένας διαγωνισμός από την εν λόγω κατασκευαστική εταιρία με έπαθλο μια δυόρωφη μεζονέτα στη Χαλκιδική με υπόγειο 40 τ.μ. σε οικόπεδο έκτασης 1000 τ.μ. και αν θέλει να λάβει μέρος έπρεπε να δηλώσει συμμετοχή αφήνοντας τα στοιχεία του σε ένα άλλο νούμερο 901....... το οποίο όπως τόνισε η συγκεκριμμένη γυναίκα έχει αστική χρέωση, και μετά θα του έδιναν ένα μοναδικό κωδικό και θα του έλεγαν πότε και που θα γινόταν η μεγάλη κλήρωση.
Όταν είδα τον αριθμό που παρέπεμψε το φίλο μου είπα στον τελευταίο ότι κάποιο λάκο έχει η φάβα και να μην καλέσει γιατί όλοι οι αριθμοί που ξεκινάνε με 901.... έχουνε μεγάλη χρέωση αλλά ο Κώστας (το όνομα του φίλου μου) επέμενε να καλέσει. Όχι ότι πίστεψε ότι θα κερδίσει αλλά ποτέ δεν ξέρεις (δηλαδή έπεσε στην παγίδα)
Κάλεσε, λοιπόν, στο νούμερο 901... και ήρθε η πρώτη ψυχρολουσία. Ακούστηκε ένα μύνημα που λέει ότι η χρέωση το λεπτό κοστίζει 3,54 ευρώ. Μετά δεύτερο μύνημα της κατασκευαστικής εταιρίας ότι η συνομιλία θα ηχογραφηθεί. Μόλις τελειώνει και το δεύτερο μύνημα απαντάει μια κοπέλλα και ρωτάει τον Κώστα αν ήθελε να λάβει μέρος στο διαγωνισμό. Αυτός απάντησε ότι θέλει και ρώτησε γιατί η χρέωση είναι τόσο μεγάλη εφόσον η πρώτη κοπέλλα που συνομίλησε του είπε και το τόνισε ότι η χρέωση θα ήταν αστική. Η απάντηση ήταν ότι αποκλείεται να του είπαν ότι πρόκειται για αστική χρέωση (δε βγάζεις άκρη με λίγα λόγια). Τότε ο Κώστας της είπε να τελειώνουνε γρήγορα με τη συμμετοχή του στο διαγωνισμό γιατί το τηλέφωνο γράφει. Η γυναίκα του είπε ότι υπάρχει μια διαδικασία που πρέπει να τηρηθεί. Του ζήτησε ονοματεπώνυμο, μετά διεύθυνση κατοικίας, μετά ένα νούμερο σταθερού τηλεφώνου και ένα νούμερο κινητού τηλεφώνου και μετά αριθμό ταυτότητας και Α.Φ.Μ. Στα δύο τελευταία ο Κώστας άρχισε να βράζει: "Όπα κοπελιά! Το ξέρεις ότι αυτά είναι ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα;", της είπε. "Το γνωρίζω κύριε αλλά τα χρειαζόμαστε σε περίπτωση ταυτοπροσωπίας. Έχουμε το δικαίωμα να τα ζητήσουμε βάσει συμβολαιογράφου και δικηγόρου που συνέταξαν τους όρους του διαγωνισμού", απάντησε αυτή. "Συγνώμη αλλά υπάρχει περίπτωση να υπάρχει ταυτοπροσωπία μεταξύ δύο ατόμων και να μένουνε στην ίδια διεύθυνση και να έχουνε το ίδιο τηλεφωνικό νούμερο; Σαν να μη μας τα λες καλά κοπελλιά", της απάντησε και ο τόνο της φωνής του έδειχνε ότι άρχισε να φορτώνει άσχημα. "Μα κύριε τέτοιοι είναι οι όροι του διαγωνισμού", ήταν η απάντηση από την άλλη μεριά της γραμμής. "Και που ξέρω εγώ ότι όλα αυτά δεν είναι απάτη για να αποσπάσετε όλα τα προσωπικά μου στοιχεία, να βγάλετε πιστωτικές κάρτες και δάνεια στο όνομα μου και να με χρεώσετε;", τη ρώτησε ο Κώστας. "Ξέρετε κύριε... η εταιρία μας... είναι γνωστή και έτσι είναι οι όροι του διαγωνισμού", απάντησε κομπιάζοντας αυτή. "Να βάλετε στον κώλο σας και την εταιρία και τη μεζονέτα και τον γαμωδιαγωνισμό σας. Άει σιχτίρ πρωινιάτικα", της απάντησε μέσα στην τσατίλα και έκλεισε το τηλέφωνο.
Δεν ξέρω για εσάς αλλά εμένα μου ξενίζει ότι για ένα δήθεν διαγωνισμό πρέπει να δώσω αριθμό ταυτότητας και Α.Φ.Μ. Και αληθινός να είναι ο διαγωνισμός αν τσιμπήσουν 10.000 άτομα από όλη την Ελλάδα και χρεωθούνε με την τηλεφωνική κλήση τότε και η μεζονέτα ξεχρεώνεται και μένει και κέρδος σε όποιον διοργανώνει το διαγωνισμό. Δώρο που το πληρώνει κάποιος δεν είναι δώρο.
Μου θυμίζει τις εταιρίες κινητής τηλεφωνίας που όσο πιο μεγάλο πάγιο πληρώσεις τόσο πιο πολύ "δωρεάν" χρόνο ομιλίας θα έχεις το μήνα, αλλά μ' αυτό το θέμα θα ασχοληθούμε άλλη μέρα.

Η ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η πολυπολιτισμικότητα είναι πια μέρος της ελληνική πραγματικότητας. Αυτό είναι αλήθεια. Το πρόβλημα είναι ότι το κράτος δεν είναι τόσο οργανωμένο. Τι εννοώ; Ότι έχουμε πρόβλημα με τη λαθρομετανάστευση είναι αλήθεια, αλλά παρόμοιο πρόβλημα υπάρχει και στην Ισπανία, στην Ιταλία, στις Η.Π.Α. και αλλού. Δεν είμαστε η χώρα της επαγγελίας και έχουμε πολλά στραβά στην κοινωνία μας (ανεργία, γραφειοκρατία,ακρίβεια κ.α.). Που να βολευτούν και οι λαθρομετανάστες!
Εκτός όμως από τους λαθρομετανάστες υπάρχουν και οι νόμιμοι οικονομικοί μετανάστες και οι πολιτικοί πρόσφυγες. Πολλοί από αυτούς ζούνε για δεκαετίες στη χώρα μας, έχουν κάνει δικές τους δουλειές, οικογένειες και είναι μέρος της ελληνικής πραγματικότητας. Τα παιδιά τους όμως έχουν σοβαρό πρόβλημα με τα χαρτιά. Δεν μπορούνε να έχουνε ελληνικό διαβατήριο (άσχετα αν γεννήθηκαν εδώ και γνωρίζουν ως μητρική γλώσσα την ελληνική) ούτε άλλα χαρτιά. Αυτό συνεπάγεται ότι μετά το σχολείο ή το πανεπιστήμιο (δηλαδή με την ενηλικίωση τους) χαρακτηρίζονται ως μετανάστες και αν δε βρούνε δουλειά μέσα σ' ένα χρόνο πρέπει να επιστρέψουν στην πατρίδα των γονέων τους (άσχετα αν πολλά από αυτά τα παιδιά έχουν δει τις πατρίδες των γονιών τους μόνο σε φωτογραφίες). Χωρίς χαρτιά και διαβατήριο δεν μπορούνε να κάνουν και πολλά πράγματα τα παιδιά αυτά. Είναι εγκλωβισμένα σ' ένα καθεστώς ημιπαρανομίας.
Αυτά τα προβλήματα δημιουργούνται γιατί στην Ελλάδα ισχύει το Δίκαιο του αίματος και όχι το Δίκαιο του τόπου γεννήσεως.
Δίκαιο του αίματος είναι ότι ακόμα και κάποιος πολίτης άλλης χώρας αν έχει ελληνικές ρίζες από κάποιον παππού ή προπάππο και μπορεί να το αποδείξει παίρνει ελληνικό διαβατήριο και αυτομάτως έχει την ελληνική ιθαγένεια(άσχετα ανδε μιλάει γρι ελληνικά και δεν επισκε΄φτηκε ποτέ την Ελλάδα). (Στην Ολυμπιάδα του 2004 στις ομάδες baseball και softball και όχι μόνο, το ελληνικό κράτος έδωσε εν μια νυκτί ελληνικά διαβατήρια σε αμερικανούς και αμερικανίδες τρίτης και τέταρτης γενιάς, για να συσταθούν οι παραπάνω ομάδες).
Δίκαιο του τόπου γέννησης είναι ότι παίρνεις διαβατήριο της χώρας όπου γεννήθηκες. Κάτι που ισχύει σε πολλές χώρες (Η.Π.Α.,Αυστραλία κ.α.). Σίγουρα αυτό είναι η πιο απλή και η καλύτερη λύση.
Για να πάρει κάποιος μετανάστης ή πρόσφυγας την ελληνική υπηκοότητα και ότι συνεπάγεται αυτή (ελληνικό διαβατήριο, χρέη στην τράπεζα, ανεργία,αφραγκία κλπ.) πρέπει να περάσουν 8 με 10 χρόνια στην καλύτερη περίπτωση. Πολλές φορές η αναμονή κρατάει περισσότερο. Η ανανέωση της πράσινης κάρτας (άδειας παραμονής) κοστίζει και οικονομικά (παράβολο και μεροκάματα που χάνεις με τη γραφειοκρατία) και ψυχικά γιατί τρώει η αγωνία τους ανθρώπους αυτούς για το αν θα πάρουν παράταση παραμονής στην Ελλάδα ή όχι και πρέπει να παρουσιάζουν κάποιον αριθμό ενσήμων (εδώ οι έλληνες δεν έχουμε ένσημα και ζητάμε από τους ξένους).
Βέβαια η κομπίνα της παράτασης διαμονής στη χώρα είναι μια καλή μπίζνα. Είναι μία από τις κότες που κάνουν χρυσά αυγά. Τι εννοώ; Το ελληνικό κράτος δύσκολα θα καταργήσει ή θα αλλάξει κάτι τόσο οικονομικά κερδοφόρο.

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΚΩΛΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΛΙΔΑΣ

Υπάρχουν κάποια κακομαθημένα παιδάκια (πλουσιόπαιδα) που οι γονείς τους δεν τους χαλάνε ποτέ χατήρι. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην είναι ποτέ ευχαριστημένα αυτά τα παιδάκια και με τίποτα. Ψάχνουν διεξόδους αλλού και πολλές φορές κάνουν διάφορες μαλακίες για να γεμίσουν την κενή ζωή τους.
Πολλά από αυτά τα παιδάκια ασπάζονται την ιδεολογία του κομμουνισμού αν και σπουδάζουν στις Η.Π.Α., στην Αγγλία και σε άλλες δυτικές χώρες. Πάντα όμως εφράζονται εκ του ασφαλούς γιατί ο μπαμπάκας τους βρίσκεται από πίσω έτοιμος να τσοντάρει για οτιδήποτε ζητήσουν τα βλαστάρια του. Με λίγα λόγια έχουμε ένα νέο μοντέλο κομμουνιστών. Αυτών με τη δεξιά τσέπη.
Πριν από λίγο καιρό έβλεπα ένα βίντεο στο YouTube που έδειχνε 3 - 4 μοσχαναθρεμμένα κωλοπαίδια που σπουδάζουν στο Λονδίνο να καίνε την ελληνική σημαία και να λένε υβριστικά συνθήματα γι' αυτή ενώ ταυτόχρονα κρατούσαν ένα πλακάτ που έγραφε ένα σύνθημα υπέρ του κομμουνισμού. Ένας Βρετανός αστυνομικός προσπάθησε να τα αποτρέψει αλλά δεν τα κατάφερε. Δυστυχώς δε συγκράτησα τη διεύθυνση για να σας παραπέμψω. Τώρα πως σχετίζουν αυτά τα τσογλάνια το κάψιμο της σημαίας με τον κομμουνισμό θα σας γελάσω. Είμαστε η μόνη χώρα που αισθανόμαστε ντροπή αν αναρτίσουμε τη σημαία μας στο μπαλκόνι και αντ' αυτού αρκετοί την καίνε.
Αφού τους αρέσει ο κομμουνισμός ας συμπεριφερθούν σαν γνήσιοι κομμουνιστές. Να μοιράσουν τα ωραία τα λεφτουδάκια τους, αν θέλουν να σπουδάσουν να πηγαίνουν σε χώρες όπου υφίσταται το κομμουνιστικό καθεστός, να ξεχάσουν τα πολυτελή αυτοκινητάκια τους και τα πανάκριβα ρουχαλάκια τους.
Ξέρω πολύ κόσμο από την πρώην Σοβιετική Ένωση και μου διηγήθηκαν τι έχουν περάσει. Η αρραβωνιαστικιά μου είναι από τη Λιθουανία που ήταν μέλος της κοινοπολιτείας. Τους απαγορευόταν να μιλάνε τη γλώσσα τους (άλλο Λιθουανικά και άλλο Ρώσικα), τους απαγορευόταν να κρατάνε τις παραδόσεις τους, πολλοί άνθρωποι βασανίστηκαν, σκοτώθηκαν και εξαφανίστηκαν και πολλοί εξορίστηκαν στη Σιβηρία δίχως επιστροφή καθώς επίσης η λογοκρισία πήγαινε σύννεφο. Χούντα δηλαδή. Η χούντα του προλεταριάτου.
Προφανώς τα κακομαθημένα παιδάκια που αναφέρω στην αρχή ή έχουν άγνοια για όλα αυτά ή τα γνωρίζουν αλλά τα προσπερνάνε γιατί βλέπουν τον κομμουνισμό ως μία μόδα. Μια επανάσταση που κάνουν ενάντια στο κατεστημένο. Πάντα με τις πιστωτικές κάρτες του μπαμπά.

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Πριν από πολλά χρόνια, στης 1η Μαϊου 1886, στις Η.Π.Α. και πιο συγκεκριμμένα στο Chicago κάποιοι άνθρωποι της εργατικής τάξης έχασαν τη ζωή τους στα επεισόδια που συνέβησαν τότε κατά τη διάρκεια της συνάντησης όλων των απεργών για διαμαρτυρία στην πλατεία Haymarket, διεκδικώντας τα αυτονόητα. Μέχρι τότε τα αφεντικά έκαναν ότι ήθελαν. Οι εργάτες δούλευαν δέκα, δώδεκα και πολλές φορές παραπάνω ώρες σε άθλιες συνθήκες και πολλές φορές ανασφάλιστοι.
Αυτοί τα κατάφεραν αν και όχι αναίμακτα. Ανάλογες απεργίες υπήρξαν ανά τον κόσμο με την πάροδο των ετών.
Μετά από τόσα χρόνια τα πράγματα πέρνουνε άσχημη τροπή. Οι μισθοί είναι ξεφτυλιστικοί, πολλά αφεντικά έχουν ανασφάλιστους τους υπαλλήλους τους, η εκμετάλευση ολοένα και μεγαλώνει γιατί οι εργαζόμενοι ζούνε με τον εφιάλτη της ανεργίας. Η ψαλίδα πλούσιων και φτωχών ανοίγει. Εν ολίγοις πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο. Το φαινόμενο αυτό είναι παγκόσμιο. Όλη η υφήλιος μοιάζει με καζάνι που βράζει και επειδή η ιστορία επαναλαμβάνεται πιστεύω ότι οι εργαζόμενοι θα βρούμε το δίκιο μας. Δεν ξέρω πότε αλλά θέλω να είμαι εν ζωή για να το δω αυτό και μετά να δω τα μούτρα των αφεντικών. Η υπομονή έχει τα όρια της και οι απλοί μεροκαματιάρηδες έχουν ξεπεράσει αυτά τα όρια κατά πολύ και προ πολλού.
Και να μην ξεχνάμε ότι η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία, αλλά είναι απεργία. Φυσικά τα Μ.Μ.Ε. δεν κάνουν καμιά αναφορά σ' αυτό. Τους βολεύει το σύστημα. Γι' αυτούς όλα είναι καλά. Τέτοια μέρα τα πρωινάδικα μεταδίδουν σκυλάδικα τραγούδια και οι μοντέλες θα κουνιούνται (αν θέλουνε ας κάνουνε και αλλιώς) στους ρυθμούς των τραγουδιών αυτών. Θα λένε ότι η Πρωτομαγιά είναι η γιορτή των λουλουδιών και άλλα τέτοια τρελλά και με τη χαζομάρα θα περάσει και αυτή η μέρα.